Inmiddels staat er een kiemmachine met een capaciteit van 300kg gekiemde granen per dag in een container op het bedrijf. De machine bestaat uit een rad met 6 hulzen. Het rad draait rond. Iedere huls is voor de helft gesloten en voor de helft geperforeerd. Bovenin de machine wordt de huls geladen met graan, vervolgens worden de diverse hulzen afwisselend gevuld met water en uitgelekt. Zo wordt een zuurstofrijk milieu gecreëerd. Voor het bevochtigen wordt grondwater gebruikt (1,5 kuub per dag). Iedere dag worden twee hulzen gelost en geladen, zodat iedere dag verse, drie-dagen-oude kiemen gelost en gevoerd worden aan de hennen. Met een vijzel worden ze de stal in gebracht en opgeslagen in een kegel van waaruit de automatische graanstrooier gevuld wordt. Één keer per dag worden de kiemen met deze strooier in de scharrelruimte verspreid. “De hennen zijn er dol op en gaan er meteen van eten. Zo weet ik dat ze goed en volledig opgenomen worden”, aldus Chris.

• Let op de kwaliteit van het graan. Deze moet schoon zijn en weinig stof bevatten. Zorg ervoor dat je weet of het graan al dan niet gedroogd is, want dit beïnvloedt de kiemkracht.
• Houd omgevingsfactoren zoals (water-)temperatuur in de gaten. Dit beïnvloedt de snelheid van het proces. Het effect hiervan is zichtbaar aan de grootte van de kiem op dag drie.
• Zorg voor goede hygiëne. Gebruik water slechts één keer en reinig de machine wekelijks (in de zomer vaker).

“De kwaliteit en de hygiëne kun je in de gaten houden door te kijken, te ruiken, te proeven en te voelen. De kiemen moeten fris en niet zuur ruiken. Ze hebben een zoete smaak. Door tijdig de machine schoon te maken voorkom je een glibberige aanslag. Aanvankelijk waren we bang voor het ontstaan van mycotoxines door schimmels, maar dit hebben we niet gezien en is niet aangetoond in de analyse”, aldus Chris.

De resultaten: wat doen kiemen voor de kip?

1. Een toename van de voederwaarde. Zetmeel wordt omgezet in suiker, fosfor komt beter beschikbaar en zowel de aminozurensamenstelling als de niveaus aan vrije vetzuren veranderen.
2. Een hoger legpercentage en cumulatieve eiermassa. Ook was de dooierkleur donkerder en de sterfte onder de dieren lager.
3. Een verbeterde verteerbaarheid van het eiwit met minder onverteerd eiwit aan het einde van de darm. Dit komt door de afname van bacteriën die verantwoordelijk zijn voor eiwitfermentatie.

Chris benadrukt: “Het is de ervaring vanuit een praktijksituatie welke niet statistisch onderbouwd kan worden. De toekomst zal de haalbaarheid van de beoogde effecten en bovenstaande resultaten op lange termijn uitwijzen.” Lees hier meer over kiemen en de keuze voor gekiemde granen.